1000km in de benen!

Even dacht ik dat mijn februarichallenge niet meer ging lukken en ik uit de running was.. een knieblessure, gister toch maar voor de zekerheid naar de dokter, waarvan je negen van de tien keer het antwoord krijgt: rust nemen. Toch kreeg ik nu meer duidelijkheid, ik heb het Patellofemoraal (pijn)syndroom. Het betekent dat de knieschijf niet goed 'spoort' in de groeven van het bovenbeen.. Soms leek het of er wat verschoof, niet heel lekker maar het is niks ernstigs en gaat vanzelf over zeggen ze. Gelukkig GEEN rust houden, ik moet het juist sterk maken rondom m'n knie en dijbeen. Het antwoord dat ik graag wilde horen, zo kon ik toch nog de 1000km bereiken alleen niet met de volle 100%. 
Vandaag waren er nog 8.76 kilometers nodig om de 1000km aan te tikken, het regent.. daar ga ik niet op wachten, met drie kwartier ben ik weer thuis en wacht er een heerlijk warm bad. De laatste kilometer had ik vol tegenwind, dwars door de polder, compleet doorweekt, maar het kon me niks meer schelen, ik had bijna mijn doel bereikt! 
Officieel had ik nog een dag te gaan tot de 28e, maar aanstaande zondag wil ik graag een 10km wedstrijd lopen in Alphen. Zo heb ik net even wat langer de tijd om m'n benen toch nog wat rust te geven voor deze dag. Vorig jaar heb ik daar mijn pr op de 10 gelopen, 46.25min, nog niet verbroken en dat zal ook lastig gaan worden.. 
Dan is het alweer bijna maart, om maar in de challenges te blijven en me nu wat meer op kracht te richten gooi ik er maar weer een squatchallenge tegenaan. Een belangrijke oefening om m'n knie weer sterk te maken en er straks weer blessurevrij bij te lopen!